ျမန္မာလိုေတာ႕ၾသဥ ရွမ္းလိုေတာ႔အေဖေခၚတဲ႔ငွက္(၁)-(၂)

ေႏြအကူး
ေလရူးတစ္ေမႊ
ရြက္ေျခာက္လိုဘဲ
အျမဲေၾကြ....
အသဲေၾကြ....။

ကာတြန္း၀ိဇၨာစာအုပ္ထဲကကဗ်ာအစေလးတစ္ခုကိုအမွတ္ရဆဲ...။
ေႏြေရာက္ျပီဆိုရင္ရိုးတံက်ဲက်ဲသစ္ပင္ေတြၾကားထဲမွာတဖ်ဴးဖ်ဴးတိုက္ခတ္ေနတတ္တဲ႔ေလရူးေတြနဲ႔အတူ
သစ္ရြက္ေျခာက္ေလးေတြကရွပ္တိုက္ေျပးလႊားေနတတ္သည္။

ထိုေလရူးအေ၀ွ႔တြင္တခါတစ္ခါလႊင္႔ျပန္လာတတ္သည္က ေပၚေ၀း....ေပၚေ၀း...ဆိုသည္႔သံ..။
ဒီအသံၾကားမိသည္ႏွင္႔ေတာ္ရံုအလႊမ္းဓာတ္ခံမရွိသူေတြေတာင္ အလိုလိုေနရင္းမ်က္ရည္က်လာတတ္သည္။

ဒီအသံကထူးဆန္းသည္ အလိုလိုေနရင္းအလႊမ္းဓာတ္ကိုေပးေစသည္ကေတာ႕အမွန္။

ဒီအသံဘယ္ကလာတာလဲ...။ဒီအသံပိုင္ရွင္ကိုဘယ္လိုေခၚတာလည္း....။
ဘာေၾကာင္႔သူကဒီလိုေအာ္တာလဲ.....။သူ႔ေၾကာင္းကိုျပင္းျပင္းပ်ပ်သိခ်င္ေနမိခဲ႔သည္..။

ကၽြန္ေတာ္ကေလးဘ၀တုန္းကပါ....။ထံုးစံအတိုင္းညအိပ္ရာ၀င္ခါနီးတိုင္း.....သားသမီးေတြအားလံုးစံုတိုင္း.....
ရိဳးရာပံုျပင္ေလးေတြကိုစိတ္၀င္စားဖြယ္ေျပာျပတတ္တ႔ဲ...အဖြားနဲ႔..အေမဆီဘဲေျပးကပ္ခဲ႔ရတာေပါ႔....။

ေဟာ.....သိပါျပီ ကၽြန္ေတာ္သိခ်င္တဲ႔ အလႊမ္းေတးသံ ပိုင္ရွင္အေၾကာင္း....။




ျမန္မာလိုေတာ႔ဥၾသ...ရွမ္းနီလိုေတာ႔အေဖေခၚတဲ႔ငွက္(ေပၚေ၀း)။(ေပၚ=အေဖ)



"အေမအဲ႔ဒါဘာငွက္လဲဟင္..."
"ဥၾသငွက္လို႔ေခၚတယ္သားရဲ...."
ကၽြန္ေတာ္မေက်နပ္ပါ...။
"ဘာလို႔ဥၾသလို႔ေခၚတာလဲေမေမရဲ႔..."
"သူ႕အသံကဥၾသ..ဥၾသလို႔ျမည္ေနတတ္လို႔ေပါ႕သားရဲ႔...."
ကၽြန္ေတာ္ကပိုျပီး မေက်မနပ္ျဖစ္သြားသည္။
"ဟင္ဘယ္မွာ..ဥၾသလို႔ေအာ္လို႕လဲကၽြန္ေတာ္ေတာ႕အဲ႔လိုမၾကားပါဘူး..."
ကၽြန္ေတာ္ကေမေမကို ကေလးပီပီရိုးသားစြာေစာဒကလိုက္ပါသည္။
"ဟုတ္တယ္သားရဲ႔ အဲ႔ဒါျမန္မာလိုေခၚတာ..။ေမေမတို႔ရွမ္းလလိုက်ေတာ႔ "ေပၚေ၀း"(အေဖေရး)လို႔ေခၚတယ္..။
ေမေမစကားေၾကာင္႔ကၽြန္ေတာ္စိတ္လူပ္ရွားသြားသည္။ဟုတ္တယ္ ေမေမေျပာသလိုကၽြန္ေတာ္႔နားထဲတြင္
လည္း (ဥၾသ)လို႔မၾကား (ေပၚေ၀း)ဟုသာၾကားေနသည္။ရိုးသားစြာ၀န္ခံျခင္းျဖစ္သည္။
(မွတ္ခ်က္=ကၽြန္ေတာ္သည္ရွမ္းစကားတတ္ခဲ႔မည္ဆိုလွ်င္ဤျပႆနာတက္ခဲ႔မည္မဟုတ္ပါ..အေဖေခၚေသာ
ငွက္ဆိုတာတန္းသိေပမည္။သို႔ရာတြင္ကၽြန္ေတာ္မွာကံဆိုးစြာျဖင္႔ရွမ္းျဖစ္ျပီးရွမ္းစကားမတတ္ခဲ႔ပါ။)


××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××


(ဆက္လက္ေဖာ္ျပပါမည္)

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~


ျမန္မာလိုေတာ႔ဥၾသ ရွမ္းလိုေတာ႔အေဖေခၚသည္႔ငွက္(၂)


နန္းၾကာႏူနဲ႔ ခြန္သာေက်ာ္တို႔ဟာၾကင္စဦးဇနီးေမာင္ႏွံေတြေလ....။
ဆင္းရဲသူနန္းၾကာႏူနဲ႔အမယ္အိုကိုရိုးသားစြာလုပ္ကိုင္ေကၽြးေမြးေနတဲ႔သားလိမၼာခြန္သာေက်ာ္ေလးဟာနူတ္ခမ္းပဲ႔
ခ်င္းင္းမီးမူပ္ၾကတယ္လို႔ဆိုႏိုင္ေပမယ္႔အသြင္တူလို႔အိမ္သူေတြျဖစ္ေနၾကတယ္ဆိုရင္လည္းမမွားပါဘူး....။

နန္းၾကာႏူေလးဟာမယား၀တၱရားအင္မတန္ေက်ပြန္တဲ႔ဇနီးအလိမၼာေလးျဖစ္သလိုခြန္သာေက်ာ္ရဲ႔မိခင္အတြက္
လည္းအားကိုးရတဲ႔ေခၽြးမအလိမၼာေလးပါ...။

အမ်ားျဖစ္ေလ႔ရွိတဲ႔ေခၽြးမနဲ႔ေယာကၡမ ခါးသီးလွတဲ႔ဇာတ္လမ္းမ်ိဳးေတြလည္းမရွိပါဘူး...။
အေျခနိမ္႔သူေတြပီပီတစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦးကိုင္းကၽြန္းမီွကၽြန္းကိုင္းမီီွ ေႏြးေထြးတဲ႔ေမတၱာတရားေတြနဲ႔ေနလာၾကတ
တယ္ေလ...။

မုန္တိုင္းကင္းတဲ႔ေမတၱာကမၻာေလးထဲမွာဘဲေနထိုင္လာၾကရင္း...နန္းၾကာႏူလးဟာသူတို႔ဘ၀အတြက္္မိတ္ေဆြ
တစ္ေယာက္..ဒါမွမဟုတ္မ်ိဳးဆက္သစ္တစ္ေယာက္ လို႔ဆိုႏိုင္မယ္႔ကိုယ္၀န္ေလးကိုလြယ္လာရတဲ႔အခ်ိန္ကို
ေရာက္ရွိခဲ႔ပါတယ္..။

ေျမးဦးေလးခ်ီရေတာ႕မယ္႔မိခင္ရယ္၊ သားဦး(ဒါ႔မွမဟုတ္)သမီးဦးေလးလားမသိတဲ႔ သူတို႔ဘ၀ရဲ႔အစဦးစြာရရွိ
လာမယ္႔ရင္ေသြးရတနာေလးအတြက္ သူတို႔မိသားစုဟာလူသားဆန္စြာေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ႔ၾကတယ္...။

ေယာကၡမျဖစ္သူကလည္းေျမးဦးေလးအတြက္နန္းၾကာႏူေလးအေပၚအမ်ိဳးသမီးတို႔ရဲ႔၀တၱရားအတိုင္းေဆာင္ရန္
ေရွာင္ရန္ေတြကိုညႊန္ၾကားျပသေပးသလို၊ အဦးဆံုးရင္ေသြးအတြက္ခြန္သာေက်ာ္ကလည္းအလိုလိုက္လို႔မဆံုး
ေပ်ာ္တျပံဳးျပံဳးျဖစ္ေနတာေပါ႔....။

အ၀တ္ေလွ်ာ္ေရခပ္ကအစ ဘာတစ္ခုမွလုပ္ခြင္႔မေပး ေမြးဖြားလာမယ္႔ရင္ေသြးေလးကိုသာဂရုစိုက္ဖို႔တတြတ္
တြတ္မွာၾကားေနတဲ႔ခြန္သာေက်ာ္ခမ်ာဖခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ဘ၀ကိုရင္ခုန္ႏုန္းအျပည္႔နဲ႔ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါတယ္...။

ဘ၀ဆိုတာျဖစ္ခ်င္တာမျဖစ္သလိုမျဖစ္ခ်င္တာျဖစ္တတ္တာလည္းဘ၀ရဲ႔အမွတ္သားတစ္ခုေပပဲလား...။
ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးမူေတြနဲ႔ျပည္႔စံုေနတဲ႔သူတုိ႔ရဲ႔ေလာကကမၻာေလးကိုလိူင္းေလထန္ေအာင္ေဆာ္ဖန္ေစဖို႔
အေၾကာင္းတစ္ခုကလည္းေပၚေပါက္လာပါျပီ...။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

“တုိင္းႏိုင္ငံအတြင္းမွီတင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ ျပည္သူျပည္သားအေပါင္းတို႔ ....ေရေျမတို႔၏အရွင္သခင္
မင္းၾတားၾကီးမိန္႔ေတာ္ပါသည္ နာခံေစ...ဒူ...”

ေရေျမသနင္းျပည္႕ရွင္မင္းၾတားၾကီးအမိန္႔မို႔ၾကီးငယ္အလတ္၊ သံုးရပ္မက်န္ေျမတြင္၀ပ္တြားခစားၾကရတာမို႔
ဆင္းရဲသူနန္းၾကာႏူတို႕မိသားစုေလးဟာလည္း ဦးကင္းေျမထိခစားေနမိၾကပါတယ္...။
စာခၽြန္ေတာ္အမတ္မင္းမ်ားေရွ႔ဆက္မိန္မဖတ္ခင္နန္းၾကာႏူရဲ႕ရင္မွာရင္ေသြးေလးအတြက္တစ္စံုတစ္ရာဆံုးရံူး
ရေတာ႔မယ္ဆိုတာသိေနသည္႔အလား ႏွလံုးသည္းပြတ္ေတြလည္း တလွပ္လွပ္ခုန္လို႔ေနတာကိုယ္႔ကိုကိုယ္
သတိထားေနမိပါတယ္..။

ႏွလံုးကိုျငိမ္ေအာင္ဖိမင္းၾတားၾကီးအမိန္႔ရွိလာည္႔အမိန္႔ေတာ္ကိုဟိုးအေ၀းၾကီးကၾကားေနသည္႔အလားနားဆင္လို႔
သာေနမိတယ္...။

“မင္းၾတားၾကီးအမိန္႔ေတာ္.... တိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာ တိုင္းသူျပည္သားအေပါင္းတို႔..
ယခုအခါ ေတာင္ရပ္ရြာဍ္ေနထိုင္ၾကကုန္ေသာငါ၏ႏိုင္ငံသားတို႔သည္ 'အ တစ္ပါးေသာတိုင္းသားတို႔၏ထိပါးမူ
ကိုၾကံဳေတြ႔ေနရပါသည္......။ သို႔ပါေသာေၾကာင္႔ငါ၏တိုင္းႏိုင္ငံအတြင္းေနထိုင္ၾကကုန္ေသာသူတို႕
အား...ငါဘုရားသည္ရင္၀ယ္သားကဲ႔သို႔ကာကြယ္ေပးရမည္း၀တၱရားနဲ႔အညီ ငါ၏ျပည္သူမ်ားျဖစ္ေသာ
သင္တို႕တြင္လည္းတာ၀န္ရွိေပသည္...။သို႔ပါေသာေၾကာင္႕ငါ၏ဘုန္းလက္ရံုးကိုတျပည္သားတို႔ခန္႔ညားေစရန္
အတြက္လည္းေကာင္း..၊သင္တို႔၏အေဆြအမ်ိဳးေတာ္မ်ား၏အသက္အိုးအိမ္စည္းစိမ္တို႔ကိုကာကြယ္ရန္အတြက္
လည္းေကာင္း၊ ငါမင္းၾတားၾကီးနဲ႔အတူစစ္ခ်ီတက္ေတာ္မူရမည္...။ျငင္းဆန္သူမရွိေစရ..။.မလိုက္လိုသူအား
သတ္ေစ...။၊အသက္ရွင္လိုသူသည္ဘုရင္႔ဘ႑ာေတာ္အတြက္အသျပာငါးရာထည္႔၀င္ေစ...။တခ်က္လႊတ္
အမိန္႔ေတာ္...။ ..ဒူ...ဒူ...”

နန္းၾကာႏူရဲ႔ဒူးႏွစ္ဘက္ညႊတ္ရာမွေခြလွ်က္သားလွဲက်လုမတတ္ျဖစ္သြားသည္။
သူတို႔ေမွ်ာ္လင္႔ထားေသာအိမ္မက္ကမၻာေလးဟာလည္းရုတ္တရက္လွဲျပိဳသြားသလိုခံစားလိုက္ရသည္။

ဘုရင္းအမိန္႔ေတာ္မို႔လြန္္ဆန္လို႔မရဘူးဆိုတာသိေနသည္။
မသြားလိုကအသျပာသြင္းခြင္႔ရွိေသာ္လည္းငါးရာဆိုသည္႔အသျပာသည္ဆင္းရဲသူသူမတို႔အဖို႔ ဒီတစ္သက္
တာမွာဆယ္အသျပာျပည္႕ေအာင္တစ္ခါမွမကိုင္ဖူးေလေတာ႕ဘယ္လို႔မွမျဖစ္ႏိုင္တဲ႔လမ္းဆိုတာသိေနခဲ႔ပါသည္။

×××××××××××××××××××××

"ခ်စ္ႏွမ.....
ရင္ေသြးေလးကိုဂရုစိုက္ပါေနာ္ ေမာင္ေတာ္ဘုရားတစ္ေန႔ျပန္ေရာက္လာမွာပါ॥။ေမာင္ေတာ္ျပန္ေရာက္တဲ႔
အခ်ိန္က်ရင္ေမာင္ေတာ္တို႕မိသားစုေတြေအးေအးခ်မ္းခ်မ္းေနၾကတာေပါ႕႔..."

နန္းၾကာႏူေလးဟာခြန္သာေက်ာ္ရဲ႔ရင္ခြင္မွာတသိမ္႔သိမ္႔ငိုရိူက္ယံုကလြဲျပီးဘာမွျပန္မေျပာႏိုင္ရွာ.....။

"အင္႔...ဟင္႔"

"ေဟ႔ခြန္ေက်ာ္....ျမန္ျမန္လုပ္ေဟ႔॥ေတာ္ၾကာမင္းၾတားၾကီးအာဏာဖီဆန္မူနဲ႔အမ်က္ေတာ္ရွေနဦးမယ္.."

ရာစုမွဴးရဲ႔အသိေပးသံေၾကာင္႔ခြန္သာေက်ာ္ဟာမိခင္ျဖစ္သူကို လက္ဆယ္ျဖာထိပ္မွာမိုးလို႔ ျမင္႔မိုရ္ေတာင္ဦး
မကၾကဴးတဲ႔ေက်းဇူးဂုဏ္ေတြကို ဆင္ျခင္ေအာက္ေမ႔လွ်က္ နဖူးေျမခ်ကန္ေတာ႔လိုက္ပါတယ္....။

"လိမၼာတဲ႔ငါ႔သားေလးကို အမ်ိဳးႏႊယ္ကိုေစာင္႔ေရွာက္တဲ႔ စ၀္ဖလားၾကီးနဲ႔...။
သမၼာေဒ၀နတ္အေပါင္းတို႔လည္းေစာင္႔ေရွာက္လို႔...အမ်ိဳးအႏႊယ္ကိုဆက္ပြားေစမယ္႔ရင္ေသြးရတနာေလးကို
လည္းမိဘတို႔၀တၱရားအတိုင္းလာေရာက္ေစာင္႔ေရွာက္ႏိုင္ပါေစသားေရ..."

"ေပးတဲ႔ဆုနဲ႔ျပည္႔ပါေစမယ္မယ္..."

မိခင္ရဲ႔ဆုေပးသံကိုၾကားရေတ႕ာ႕ခြန္သာေက်ာ္ရင္ထဲမွာနင္႔ခနဲ႔ခံစားလိုက္ရသည္။
တရူပ္ရူပ္ငိုေနတဲ႔ခ်စ္ဇနီးသည္ရဲ႔ မို႔ေဖာင္းေနတဲ႔၀မ္းျပင္ကိုလည္းလွမ္းၾကည္႔မိသည္။
ေနာက္အေတြးတစ္ခုကလူေတြဘာလို႔စစ္တိုက္ခ်င္ရတာလဲ॥ဒီလိုတစ္ဦးကိုတစ္ဦးတိုက္ခိုက္ေနျခင္းဟာ
အဓိပၸာယ္ရွိပါရဲ႔လား....။ငါ႔လိုဘဲမိဘ၀တၱရားေတြကိုမထမ္းေဆာင္ႏိုင္ခင္မွာ၊ရူပ္ေထြးခက္ခဲတဲ႔ကမၻာၾကီးထဲ
၀င္ေရာက္လာတဲ႔ႏူနယ္တဲ႔လူသားတစ္ဦးေရာက္လာတဲ႔အခါေႏႊးေထြးလံုျခံဳတ႔ဲစိတ္ခြန္အားေတြမေပးႏိုင္ခင္မွာ
လူလူခ်င္းတစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္သတ္ရတဲ႔ဒီလိုစစ္ေျမျပင္ကိုထြက္ေနရသူဘယ္ႏွစ္ေယာက္မ်ားရွိလိမ္႔မလဲ။
တရားမွ်တမူေရာရွိပါရဲ႔လား॥။စဥ္းစားဆင္ျခင္မူေတြစစ္ကိုရြံမုန္းေစသည္ကေတာ႕အမွန္....။

"ေဟ႔॥ခြန္ေက်ာ္အျမန္လုပ္ လကြယ္..."

"သားသြားေတာ႔မယ္ မယ္မယ္...၊ခ်စ္ႏွမေမာင္ေတာ္သြာျပီေနာ္...၊ရင္ေသြးေလးကိုဂရုစိုက္ပါ...."

"ေမာင္ေတာ္ႏွမတို႔ဆီဆက္ဆက္ျပန္လာပါေနာ္..ႏွမေတာ္ေစာင္႔ေမွ်ာ္ေနပါမယ္...အင္႔...ဟင္႔.."

"စိတ္ခ်ပါႏွမေတာ္ရယ္....ေမာင္ေတာ္ဆက္ဆက္ျပန္လာပါ႔မယ္.."

သတၱ၀ါမွန္ရင္တစ္ေန႔ခြဲရမည္မွန္းသိေသာ္လည္းေက်ာခိုင္းသြားတဲ႔သားရဲ႔ေနာက္ေက်ာကိုၾကည္႔ျပီး
၀မ္းႏွဲ႔လြယ္ျပီးေမြးဖြားလာတဲ႔မိဘေမတၱာတရားအရသီတာခုႏွစ္တန္သတၱရဘန္ခုႏွစ္ထပ္ေဖာက္ျပန္စီးေမ်ာ
သကဲ႔သို႕မိခင္ရဲ႔ႏွလံုးအိမ္ေတြပြက္ဆူလို႔လာပါတယ္...။

"သားသားေလးရယ္.."

ခြန္သာေက်ာ္ရဲ႔မိခင္ဟာသားအတြက္ပူေဆြးျခင္း ၊ ႏွေျမာတႆျခင္းမ်ားေၾကာင္႔ႏွလံုးဆူပြက္ေနရာမွာဘဲေခြ
လွ်က္လွဲသြားရွာပါေတာ႔တယ္...။


"အို...မယ္မယ္॥မယ္မယ္.."

ၾကာႏူဘယ္လိုပင္ေခၚေပမယ္႔ခြန္ေက်ာ္ရဲ႔မိခင္ကေတာ႔သိႏိုင္ေတာ႔မည္မထင္ပါ..သားစိတ္နဲ႔ကမၻာေလာကၾကီး
ကေနအျပီးထြက္ခြာသြားျပီျဖစ္သည္။

×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

ခက္ခဲတာေတာ႕အမွန္ပါဘဲ...၊
ေက်ကြဲေနလည္းအပိုပဲ....၊
၀မ္းနဲေနလည္းအပိုဘဲ ေလ။
ျဖစ္သည္႔ၾကမၼာကိုယ္နဲ႔သာဆိုင္သာမို႔၊
ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ဘဲရင္ဆိုင္ေတာ႔မယ္ေလ...။
သားေလးအတြက္မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ယံုၾကည္ခ်က္ကိုျပရေတာ႔မယ္ေလ॥။

အိမ္ဦးနတ္သခင္လင္ျဖစ္သူစစ္ေျမျပင္ကိုထြက္သြားတာ ႏွစ္ေတြလည္းၾကာခဲ႔ပါျပီ။
လေတြလည္းၾကာခဲ႔ပါျပီ။ေမွ်ာ္သူေမွ်ာ္ကာေပၚမလာသလိုဘယ္ဆီေတြမ်ားေရာက္ေနျပီလဲဆိုတာလည္း
သတင္းစကားပါးမယ္႔သူမရွိခဲ႔ပါ...။

ေယာကၡမျဖစ္သူေသဆံုးအားကိုးစရာနထၳိကိုယ္၀န္ေဆာင္မိခင္မိန္းမသားတစ္ေယာက္ရဲ႔အျဖစ္ကၾကမ္း
တမ္းလြန္းတယ္ေလ॥။

စာဖြဲ႔လို႔မကုန္ႏိုင္စရာခက္ခဲမူေတြကိုခဏထားလူ႔ေလာကကိုေရာက္ရွိလာမယ္႔ကိုယ္႔အေသြးသားအတြက္ေတာ႔
ကိုယ္ဟာမိခင္တစ္ေယာက္ပီသရမယ္ေလ...။

လူတစ္ခုပူမူဆယ္ကုေဋ ဘယ္လိုပင္မ်ားျပားေပမယ္႔ ၾကာႏူသားငယ္ေလးကိုေမြးဖြားေပးခဲ႔ပါတယ္...။

"အူ၀ဲ..အူ၀ဲ.."

အဟာရခ်ိဳ႔တဲ႔လို႔ပဲလား...။ ဘ၀ကဘဲၾကမ္းတမ္းလြန္းလို႔လားေမြးဖြားခဲ႔သည္မွစလို႕သားငယ္ေလးကလည္း
ငိုလိုက္တာ။
ဘယ္လိုပင္ေခ်ာ႔ေခ်ာ႔ မိခင္ရဲ႔ေမတၱာဓာတ္ေၾကာင္႔ထြက္က်လာတဲ႔ႏို႔ရည္ေတြတိုက္ေကၽြးေပမယ္႔သားငယ္ေလး
ကေတာ႕႔ငိုျမဲပါဘဲ..။

တစ္ခါတစ္ခါလည္းစဥ္းစားမိပါတယ္....။
သားငယ္ေလးဟာဖခင္ကိုသတိရေနတာမ်ားလား....။
အေတြးေတြကရူးေၾကာင္ေၾကာင္ႏိုင္ေပမယ္႔...။ကံကံ၏အက်ိဳးေၾကာင္႔ျဖစ္လာၾကတာဆိုေတာ႕...၊မဟုတ္ဘူး
လို႔ေရာဘယ္သူကေျပာႏိုင္မလဲ...။

ပိုဆိုးတာကသားေလးငိုတိုင္း သားဖခင္ကုန္ကူးသြားတယ္မၾကာမီသားဆီျပန္လာေတာ႔မယ္ေျပာတိုင္း
အငိုတိတ္ျပီးအိပ္ေပ်ာ္သြားတတ္တဲဲ႔သားေလးဟာနားမလည္ဘူးလို႔ေျပာဖို႔မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔
လကၡံဖို႔ခက္ခဲလြန္းပါတယ္॥။

လမွႏွစ္ေျပာင္းရြက္ေဟာင္းေတြလည္းေၾကြခဲ႔ၾကျပီေလ..။
ေမွ်ာ္သာေမွ်ာ္မေပၚလာ သားေတာ္ေမာင္ရဲ႔ဖခင္ဟာဘယ္ေသာင္တင္လို႔ဘယ္ကမ္းဆုိက္ျပီဆိုတာ
သတင္းစကားေလးေတာင္ပါးေပးမယ္႔သူမရွိပါလားရွင္...။

"အူ၀ဲ...အူ၀ဲ।"

အဆိုးဆံုးကေတာ႕သားေလးငိုလိုက္တိုင္း သူမနားထထဲမွာ အေဖေရး(ေပၚေ၀း)လို႔ေခၚသံကိုဘဲၾကားေန
ရတယ္ေလ...။
သားသမီးရဲ႔ဆႏၵကိုမျဖည္႔ဆည္းေပးႏိုင္တဲ႔မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ခံစားခ်က္ဟာ ဆိုးရြားလွပါတယ္...။
၀မ္းနဲ႔လြယ္ထားအမိသားအတြက္ အသဲႏွလံုးကိုထုတ္ေပးရေစဦးေတာ႔မိမိအသက္ကိုမႏွေျမာတတ္တာ မိခင္တိုင္းရဲ႔ဆႏၵပါ॥။

ခုလည္းဘယ္လိုပင္ေခ်ာ႔ေမာ႕႔ေပမယ္႔အငိုမတိတ္ေတာ႕ဘဲအသံေတြေတာင္ျပာေ၀လာတဲ႔သားငယ္အတြက္ၾကာႏူ
တစ္ခုခုလုပ္ေပးခ်င္ေနမိတယ္ေလ...။

ငိုျခိဳက္ရံုတင္မကအဖ်ားပါ၀င္လာတဲ႔လသားအရြယ္သားငယ္ေလးဟာၾကာႏူအတြက္ေတာ႔ကမၻာဖ်က္မယ္႔မိုးတစ္
ခုလိုပါဘဲ။
ကိုယ္ပူေတြျခစ္ျခစ္ေတာက္ ဘယ္လိုပင္ေဆးေတြေသာက္ေပမယ္႔ အသက္ေပ်ာက္မတတ္အေျခအေနထိျဖစ္လာေတာ႕ၾကာႏူတစ္ခုဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
အဲ႔ဒါကေတာ႕ဘယ္ဆီကိုေရာက္ေရာက္သားေတာ္ေမာင္အသက္ခ်မ္းသာရဖို႔အတြက္ခ်စ္လင္ေမာင္ေႏွာက္
လိုက္ဖို႔ပါဘဲ။

လသားအရြယ္သားငယ္ကိုအ၀တ္အုပ္ ...ေႏြေနအပူကိုအန္တုလို႔ ဘယ္အရပ္ဘယ္ေနရာဆိုတာမသိမွန္းဆလို႔သာခရီးထါက္လို႔လာပါတယ္...။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ေႏြေနပူပူ ၊
ခရီးကၾကမ္းတမ္း ၊
အေသြးသားေတြေျခာက္ခမ္းမတတ္
အာေခါင္ေတြေျခာက္ကပ္ ေနၾကေပမယ္႔ ၊သားေဇာနဲ႔ လင္သားအတြက္မို႔ ရွိသမွ်ခြန္အားကိုထုတ္ျပီး မိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႔ အားမာန္အျပည္႔နဲ႔ ယံုၾကည္ခ်က္အတြက္ဆက္လက္ခ်ီတက္ဆဲပါေလ.....။

ေတြ႔ရာလူေမးျမန္း ၊အေျဖဆို၀ကၤဘာလမ္း ၊
ဦးတည္ရာမဲ႔ေလွ်ာက္လွမ္းေနေပမယ္႔ ၊ကမၻာၾကီးကိုရြာ အလားမွတ္ထင္ကာခရီးတာကိုတလွမ္းျခင္းလွမ္းလို႔သာ
ထြက္ေနပါေတာ႔တယ္॥။

အဖ်ားကတက္ ၊
ေသြးသားကႏူႏွယ္ရာသီကၾကမ္းတမ္းမိခင္ႏွင္႔လွမ္းကာလာခဲ႔ေပမယ္႔ ၊သားေလးရဲ႔ခံႏိုင္ရည္အားကလူသားတစ္
ဦးထက္မပိုခဲ႔ပါဘူး...။

အူ၀ဲဆိုတဲ႔ေအာ္သံ တိုးတိ္တ္ ျငိမ္ဆိတ္တဲ႔အေျခအေနဟာသားေလးအတြက္ေတာ႔ေကာင္းတဲဲ႔လကၡဏာေတာ႔မ
ဟုတ္ဘူးေလ...။

ဆႏၵကိုသာျဖည္႔ဆည္းျပီး သားေလးရဲ႔က်န္းမာေရးအေျခအေနကိုဂရုမထားမိတာကလည္းၾကာႏူကိုဘဲအျပစ္ဆိုၾကမလား...။
(အကယ္၍သင္သာမိခင္တစ္ေယာက္ျဖစ္ခဲ႔ဖူးမယ္ဆိုပါစို႔ သင္႔သားလိုခ်င္တာကိုျဖည္႔ဆည္းဖို႔ ကမၻာၾကီးရဲ႔
တ၀က္ျခမ္းကိုျဖိဳဖ်က္ဖို႔စြမ္းေဆာင္ႏိုင္ဖို႔ သင္ၾကိဳးစားသည္႔အၾကိမ္မ်ားရွိိေပလိမ္႔မည္။)

ရူျခိဳက္သံတိုးတိတ္ ဆိတ္ျငိမ္မူေတြကိုအေဖာ္ျပဳေနတဲ႔သားငယ္ဟာသာမန္တိတ္ဆိတ္မူမ်ိဳးမဟုတ္ႏို္င္ဘူးဆိုတာ
ၾကာႏူသတိျပဳမိလာတယ္...။

"ဟင္ သားေလးကိုယ္ေတြပူေနပါလား...မ်က္ႏွာေတြလည္းျပာႏွမ္းေနတယ္...။အို!..စ၀္ဖလား (ျမတ္စြာဘုရား)
ငါမွားသြားျပီလား...။မျဖစ္ေခ်ဘူး ငါခရီးစဥ္ေတြကိုရပ္တန္႔ျပီးသားေလးအတြက္စီစဥ္ဦးမွဘဲ..."

အေတြးေတြကေယာက္ရက္ ၊မိခင္တစ္ဦးရဲ႔ျဖစ္အင္၊ ပြတ္ပြတ္ဆူႏွလံုးသားေတြက မိုးထက္ကေနထက္ပင္ဆယ္
ကုေဍမကပူျပင္းလို႔ ပင္ေနပါေတာ႔တယ္...။
ရင္ခြင္ထဲသိမ္းထုပ္ မိုးအုပ္လို႔ထားတဲ႔သားေလးကိုဘယ္မွာမ်ားထားရပါမလဲ...။
အနီးပါအေျဖရွာ၀န္းက်င္အႏွံ႔ၾကည္႔လိုက္ေတာ႔....၊ေဟာ ဟို အုပ္ဆိုင္းလို႔ညိဳမွာင္မိုးထက္ကေနေရာင္ေတာင္ ဒီေႏြေခါင္ေခါင္မွာမထိုးႏိုင္တာမို႔ ဒီသစ္ပင္အရိပ္ဟာျဖင္႔သားေလးအတြက္သင္႔ေတာ္မွာပါေလ॥။

သစ္ပင္အရိပ္ကမိခင္အရိပ္ေလာက္မေအးခ်မ္းႏိုင္ဘူးဆိုေပမယ္႔ ဒီသစ္ပင္ၾကီးကေတာ႔သားေလးအတြက္
ခ်မ္းသာေပးပါေနာ္...။

ေအးျမတဲ႔သစ္ပင္ရိပ္ ဘယ္ေနရာမွာသားေလးအတြက္ေခၽြးသိပ္ေစမွာပါလည္း..လွမ္းၾကည္႔လို႔အေျဖရွာေတာ႔
ျမက္ခင္နဲ႔ေျမျပင္၊ ဒီေနရာထားရင္ေတာ႔ျဖင္႔ ေတာတိရိစၦာန္ေတြႏွင္းေပလိမ္႔မည္...။
ေတာျခံဳေပၚတင္ထားဒီေနရာမွာနားရင္ေတာ႔ျဖင္႔ ေတာမီးေတြလည္းေလာင္ေပလိမ္႔မည္...။

မိခင္ရဲ႕႕ေမတၱာဘယ္ေနရာမွအလိုမက် ဟိုတစ္ေနရာေတာ႔ျဖင္႔ သားေလးအတြက္လံုျခံဳေကာင္းရဲ႕႕ေရြးလိုက္တဲ႔ေန
ရာသစ္ပင္ရဲ႔ခြဆံုမွာ သားေလးကိုသိမ္းထုပ္ ဟုတ္ေလာက္ျပီဆိုေတာ႔မွ...။သားေလးအတြက္ေရရွာ
ဒီပါတ္၀န္းက်င္မွာေတာ႔ျဖင္႔ေရေခ်ာင္းေတာ႔ရွိႏိုင္ေကာင္းပါရဲ႔...။


ေရခပ္အဆင္းႏြမ္းဟိုက္ကိုေျဖကာသားေလးအတြက္ေရသယ္လာေတာ႔မွေအးျငိမ္းမွသာယာဟိုးသစ္ပင္တက္မွာ
ငွက္ကေလးတစ္ေကာင္ေအာင္ဟစ္ေနရဲ႕......။

"ေပၚေ၀း"

"ေပၚေ၀း"

ေအာ္သူလည္းအေဖရွာေနတာပါလား...၊ငါ႔သားနဲ႔တူေနပါလား..။
အျမန္သာသုတ္သုတ္သားေလးရွိရာသစ္ပင္ေရာက္ေတာ႕႕တိတ္ဆိိတ္လို႔ေနကာ
အေမ႔ကိုပစ္သြားရွာျပီေပါ႔သားရယ္.......။

"ေပၚေ၀း...ေပၚေ၀း"

အိုသားေလးရဲ႕အရွင္ ဖခင္ကိုတမ္းတဒီငွက္ဘ၀ေရာက္ေနရင္ေတာင္...ေမာင္႔ဖခင္ကိုေျပာေပးပါ...
သားေမေမၾကာႏူသားအတြက္ခရီးတ၀က္ထိေအာင္ လိုက္ပို႔လို႔လာေသာ္လည္းသားဖခင္ဆီမေရာက္
ႏိုင္တာကိုခြင္႔လႊတ္ပါ....။

က်န္ေနတဲ႔ခရီးလမ္းမယ္မယ္မွာပမ္းတာေၾကာင္႔ ဒီေနရာမွာဘဲနားခြင္႔ျပဳပါ...။
သားေလကအေတာင္ပံ ဘ၀သစ္မွာစံေနတာမို႔ သားဘာသာရွာၾကံပါေတာ႔...။
မယ္မယ္မွာ မွာထားအိုသားေရ သြားလိုရာသြားပါေတာ႔သားရဲ႕.......။

×××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

ရွင္ကြဲေသကြဲ ကြဲၾကတဲ႔သားအမိေတြဟာေႏွာင္ကမၻာဘုရားပြင္႔ရင္ျဖင္႔ ဆံုၾကမယ္လို႔ေဒသခံေတြက
ယံုၾကည္ေနၾကေလရဲ႔.......။



- ျပီးပါျပီ-


ေမတၱာတရားျဖင္႔ေလာကၾကီးကိုတည္ေဆာက္ႏိုင္ၾကပါေစ

မိုင္အာကာေဆာင္းဦး(မိန္းေကာင္းေျမ)
၁၇.၁.၂၀၁၂(အဂၤါေန႔)



ပန္ၾကားခ်က္= ဤပံုျပင္အားေရးသား၍ပထမပိုင္းအျပီးတြင္Face bookေပၚမွသူငယ္ခ်င္းတစ္ဦးကLinkတစ္ခု
ေပးပို႔လာျပီးအဆိုပါLinkမွာ ခြန္ဆန္ေလာနဲ႔နန္းဦးျပင္ဇာတ္လမ္းျဖစ္ေနပါသည္။ထိုဇာတ္လမ္း
အားဖတ္ရူအျပီးတြင္ကၽြန္ေတာ္၏ပံုျပင္ဇာတ္လမ္းအားဆက္ေရးသင္႔မေရးသင္႔ႏွစ္ရက္တာမွ်
ဆံုးျဖတ္ရခက္ေနပါသည္။အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ကၽြန္ေတာ္ေရးမည္႕ေပၚေ၀းဇာတ္ေကာင္သည္
နာမည္ေက်ာ္ခြန္ဆန္ေလာနဲ႔နန္းဦးျပင္တို႔၏သားအျဖစ္ပါ၀င္ေနေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
အမွန္တိုင္း၀န္ခံရလွ်င္ခြန္ဆန္ေလာနဲ႔နန္းဦးျပင္ပံုုျပင္ကိုကၽြန္ေတာ္တစ္စြန္းတစ္စၾကားဖူးေသာ္
လည္းဤေပၚေ၀းငွက္ပါသည္ဟုအမွတ္မရခဲ႔ဖူးပါ॥။(မွန္ေသာစကားျဖစ္သည္)
အကယ္၍သာဤအေၾကာင္းသိခဲ႔မည္ဆိုပါကလည္းကၽြန္ေတာ္ဤပံု၀တၱဳအားေရးျဖစ္ခဲ႔မည္မ
ဟုတ္ေၾကာင္းအာမခံႏိုင္ပါသည္။သို႔ရာတြင္ဇာတ္လမ္းတ၀က္ေရာက္မွဤအေၾကာင္းသိေသာ
အခါကၽြန္ေတာ္ဤသို႔မလုပ္ရက္ေတာ႔ပါ॥၊အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ကၽြန္ေတာ္သည္မိမိကိုုယ္ကို
အႏူပညာသမားအျဖစ္ခံယူထားေသာေၾကာင္႔ျဖစ္သည္။
အႏူပညာသမားသည္ကိုယ္ေမြးေသာၾကက္ကိုကိုယ္သတ္စားရိုးထံုးစံမရွိပါ။(ကိုယ္အႏူပညာကို
တန္ဖိုးထားေပသည္။)

ထို႔ျပင္ယခုဇာတ္လမ္းသည္လည္းရွိျပီးဇာတ္အားဖ်က္ဆီးရန္ရည္ရြယ္ျခင္းမဟုတ္ဘဲ ၊တိုက္ဆိုင္
မူတစ္ခုေၾကာင္႔သာျဖစ္သြားရျခင္းျဖစ္သည္။ေနာက္ကၽြန္ေတာ္ငယ္ငယ္လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္ေပါင္း
ႏွစ္ဆယ္ေက်ာ္ကကၽြန္ေတာ္႔အေမေျပာခဲ႔ေသာပံုျပင္အျဖစ္ယေန႔ထိယံုၾကည္ေနဆဲျဖစ္သည္။

ခြန္ဆန္ေလာနဲ႔နန္းဦးျပင္ပံုျပင္သည္(၂၀၀၀-၂၀၀၁)ခုႏွစ္အထိျမန္မာႏိုင္ငံဆယ္တန္းေက်ာင္း
သံုးအဂၤလိပ္စာအုပ္တြင္ျပဠာန္းခဲ႔ေၾကာင္းသိရပါသည္။၄င္းစာအုပ္ကိုလည္းကၽြန္ေတာ္မဖတ္ဖူး
ပါ။ညံ႔သည္ဟုေျပာလွ်င္၀န္ခံပါသည္။အဘယ္ေၾကာင္႔ဆိုေသာ္ကၽြန္ေတာ္သည္(၂၀၀၁-၂၀၀၂)
မွသာလွ်င္ဆယ္တန္းစာေမးပြဲကိုေျဖရေပသည္။စာပထမဆံုးေျပာင္းေသာႏွစ္နဲ႔ၾကံဳခဲ႔ရပါသည္။

ဤအေၾကာင္းမ်ားေၾကာင္္႔ကၽြန္ေတာ္ယခုေရးသားေသာပံုျပင္အားလုပ္ၾကံမူတစ္ခုအျဖစ္လည္
ေကာင္း၊ ဂိုဏ္ခြဲသည္ဟုလည္းေကာင္းစာဖတ္သူအေနနဲ႔ထင္မည္ဆိုကထင္ခြင္႔ရွိပါသည္။

သို႔ရာတြင္ကၽြန္ေတာ္သည္ပံုျပင္ကိုဖန္တီးရန္စိတ္ကူးမရွိေၾကာင္းနဲ႔၊ဤပံုျပင္၏အေၾကာင္းအ
ရာ၊အခ်ိဳ႔နဲ႔နာမည္မ်ားအားႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာၾကာေနေသာေၾကာင္႔ေမ႔ေပ်ာက္ေနသျဖင္႔ဇာတ္
လမ္းနဲ႔လိုက္ဖက္ရာကိုမည္႔ေခၚေပးထားေၾကာင္းကိုကား၀န္ခံပါသည္။

ထို႔ျပင္ကၽြႏု္ပ္သည္ရာဇ၀င္တင္ေအာင္လုပ္သည္မဟုတ္၀တၳဳသေဘာေရးလိုျခင္းသာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင္႔၏ပံုဇာတ္လမ္းအားတေက်ာင္းတစ္ဂါထာတစ္ရြာတစ္ပုဒ္ဆန္းဆိုသလို၊သူ႔အရပ္နဲ႔
သူ႔ဇာတ္ကြဲျပားႏိုင္ေပသည္ဟုသေဘာထား၍ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ၀တၳဳတစ္ပုဒ္၏အႏူပညာ
ဖန္တီးမူအျဖစ္သဖြယ္မွတ္ယူႏိုင္ပါေၾကာင္းအသိေပးရင္း......

......ဆက္လက္ေရးသားပါဦးမည္

စာေရးသူ.....