ကခ်င္ျပည္နယ္၏ေဒသအေတာ္မ်ားမ်ားသည္ေရွးယခင္ေခတ္အဆက္ဆက္ကရွမ္းလူမ်ိဳးမ်ားေန
ထိုင္ခဲ႔ျပီးရွမ္းေစာ္ဘြားမ်ား၏အုပ္ခ်ဳပ္မူေအာက္တြင္ရွိေနခဲ႔သည္။ထို႔ေၾကာင္႔၄င္း ေဒသအသီးသီးရွိေတာေတာ
င္၊အင္းအိုင္၊ျမစ္ေခ်ာင္းအမ်ားစုသည္ယေန႔အထိရွမ္းအမည္မ်ားျဖင္႔ရွိေနၾကျပီး ရာဇ၀င္ဇာတ္လမ္းမ်ားမွာ
လည္းရွးေဟာင္းရွမ္းစာေပမူမ်ားေဒသေနျပည္သူမ်ားၾကားတြင္ဒ႑ာရီအလားယေန႔တိုင္ထင္က်န္ေနဆဲျဖစ္ပါသည္။
ထိုအထဲတြင္ျမန္မာႏိုင္ငံသားမ်ားအားထားမွီခိုရာနန္ျဖိဳ=နမ္က်ိဳေခၚ(ဧရာ၀တီ)ျမစ္ၾကီးျဖစ္တည္ရာနာမည္ေက်ာ္ျ
မစ္ဆံုတည္ရွိရာေမခႏွင္႔မလိချမစ္ႏွစ္စင္း၏ရာဇ၀င္သည္လည္းေရွးေဟာင္းရွမ္းေပမူႏွင္႔တကြေဒသခံရွမ္းလူ
မ်ိဳးမ်ားၾကားတြင္ထင္က်န္ရစ္ဆဲျဖစ္ပါသည္။ဤေနရာတြင္ဇာတ္လမ္းပံုျပင္ကိုသာေဖာ္ျပလိုရင္းျဖစ္၍က်မ္းေရးသားလိုျခင္းမဟုတ္သျဖင္႔
က်မ္းစာပါအခ်ိဳ႔ကၠရာဇ္မ်ားနဲ႔နာမည္မ်ားကိုခ်န္ထားခဲ႔မည္ျဖစ္ေၾကာင္းဦးစြာအသိေပးအပ္ပါသည္။
××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
ေရွးအခါကတတိယမိုးေကာင္းေစာဘြားသိုၾကည္ဘြားလက္ထက္ယခုပူတာအိုရွမ္းအေခၚ(ပူေတာင္=အဖိုးအိုေမွ်ာ္)
ေသာျမိဳ႔တည္ရာေဒသတြင္ေရႊပေဒသာပင္ၾကီးတစ္ခုေပါက္ေရာက္ေနသည္။၄င္းေရႊပေဒသာပင္အားအနီး၀န္းက်င္မွ
လူရိုင္းမ်ားကလာေရာက္လုယက္ယူငင္ၾကသည္။ထို႔ေၾကာင္႔မိုးေကာင္းေစာဘြားၾကီးသည္ထိုသူမ်ားအားႏွိမ္ႏွင္းရန္
စစ္သည္ေတာ္မ်ားအားမၾကာခဏေစလႊတ္ေတာ္မူသည္။ႏိုင္သူကေရႊရ၍ရံဴးသူမ်ားမွာေသေက်ထြက္ေျပးၾကရပါသည္။ေရႊပေဒသာပင္ၾကီးေပါက္ေရာက္ရာေဒသ၏နယ္စပ္တြင္လည္း
အသားစားေသာဧရာမငွက္ဆိုးၾကီးတစ္ေကာင္ကေသာင္းက်န္းေနသည္။ထိုေဒသရွိျပည္သူမ်ားမွာငွက္ၾကီး၏အႏၱရာယ္
ကိုလည္းစိုးရိမ္ေနရပါသည္။ ထိုအခ်ိန္ကပူတာအိုနယ္သည္မိုးေကာင္းေစာ္ဘြား၏အုပ္ခ်ဳပ္မူေအာက္တြင္သာရွိေနျပီးရန္သူမ်ားေရာက္လာပါကမိုးေကာင္းေစာ္
ဘြားထံအကူအညီေတာင္းရပါသည္။
မိုးေကာင္းနဲ႔ပူတာအိုသည္ခရီးတာကြာေ၀းျခင္း၊ရာသီဥတုနဲ႔လမ္းခရီးခက္ခဲၾကမ္းတမ္းျခင္းတို႔ေၾကာင္႔မိုးေကာင္းေစာဘြားၾကီး
တို႔၏တပ္မ်ားသည္ရန္သူမ်ားအားတိုက္ခိုက္၍ေအာင္ျမင္ျပီးတိုင္းျပန္လာၾကျမဲျဖစ္သည္။ထိုသို႔ျပန္လာၾကေသာေၾကာင္႔
ရန္သူလူရိုင္းမ်ားမွာလည္းျပန္လာ၍လုယက္ျမဲလုယက္ၾကပါသည္။
ထို႔ေၾကာင္႔တစ္ခါေသာ္ေရႊပင္ၾကီးအားရန္သူမ်ားလာေရာက္လုယက္ေနၾကသျဖင္႔ကူညီေပးပါရန္ေတာင္းခံလာျပန္သည္။ထို
အခါမိုးေကာင္းေစာ္ဘြားၾကီးသည္သူ၏အားထားရေသာစစ္သူၾကီးအားသြားေရာက္ႏွိမ္ႏွင္းရန္ေစလႊတ္ျပန္သည္။
သို႔ရာတြင္ယခုအၾကိမ္ဍ္ယခင္အၾကီမ္မ်ားကဲ႔သို႔မဟုတ္ဘဲမိသားစုမ်ားကိုပါေခၚေဆာင္၍စစ္သည္ငါးရာ၊မ်ိဳးရိကၡာမ်ားပါေပးလိုက္သည္။
ထိုအရပ္တြင္ျမိဳ႔ရြာတည္ျပီးေရႊပင္ၾကီးအားေစာင္႔ေရွာက္ႏိုင္ေစရန္ျဖစ္သည္။
ထို႔ျပင္ေစာဘြားၾကီးသည္အေျခအေနကိုသိႏိုင္ရန္အမွာေတာ္တစ္ခုလည္းပါးလိုက္သည္။၄င္းမွာ၄င္းစစ္ပြဲတြင္ေအာင္ႏိုင္၍
ယင္းေဒသတြင္စိုက္ပ်ိဳးစားေသာက္၍အေျခအေနေကာင္းမေကာင္းကိုအေၾကာင္းျပန္ရန္ျဖစ္သည္။ထိုသို႔အေၾကာင္းျပန္ရန္အတြက္လည္း
အမွတ္အသားတစ္ခုျဖင္႔ျပဳလုပ္ရန္ညႊန္ၾကားလိုက္သည္။၄င္းမွာယင္းေဒသတြင္ေနထိုင္၍အဆင္ေျပပါကစိုက္ပ်ိဳး
ျပီးေသာေကာက္ရိုးမ်ားကိုပူတာအိုေဒသအနီးရွိျမစ္ထဲသို႔ေမ်ာလိုက္ရန္ႏွင္႔အေျခအေနမေကာင္းပါက၀ါးျခမ္းစိတ္မ်ား
ကိုသာေမ်ာလိုက္ရန္ျဖစ္သည္။
စစ္သူၾကီးကလည္းကတိအတိုင္းျပဳပါမည္႕အေၾကာင္းေလွ်ာက္တင္၍ထိုေဒသသို႕စစ္သည္
မ်ားႏွင္႔အတူရန္သူကိုႏွိမ္ႏွင္းရန္ထြက္ခြာသြားသည္။
ေစာ္ဘြားၾကီးလည္းစစ္သူၾကီးတို႔ထြက္သြားခ်ိန္မွစ၍အေျခအေနသိရွိရန္ဧရာ၀တီျမစ္ၾကီးေဘးတြင္အေထာက္ေတာ္
မ်ားထား၍စံုစမ္းေစသည္။စစ္သူၾကီးသည္္ေရႊပင္ၾကီးရွိရာသို႕ေရာက္ေသာအခါရန္သူမ်ားကိုႏွိမ္ႏွင္းေအာင္ျမင္သျဖင္႔လယ္ယာမ်ားလည္းစိုက္ပ်ိဳးၾကသည္။
၄င္းေဒသသည္လယ္ယာစိုက္ပ်ိဳး၍ေအာင္ျမင္ရံုသာမကေနထိုင္၍သာယာမူရွိသျဖင္႔ထိုေဒသတြင္သာျမိဳရြာတည္
ေထာင္၍ေနထိုင္ၾကရန္ဆံုးျဖတ္ၾကသည္။
ထိုသို႔ေနထိုင္ရန္ဆံုးျဖတ္ရာတြင္ေစာ္ဘြားၾကီးအားေပးထားေသာကတိလည္းရွိေနသျဖင္႔အေၾကာင္းျပန္ရန္စီစဥ္ရာတြင္
အဆင္ေျပသည္ဟုအေၾကာင္းျပန္ပါကေစာဘြားၾကီးကျပန္ေခၚမည္ကိုစိုးရိမ္သျဖင္႔လိမ္ညာရန္ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။
ထို႕ေၾကာင္႔အဆင္ေျပသည္ဟုေကာက္ရိဳးမ်ားေမ်ာရမည္႔အစား၀ါးျခမ္းမ်ားသာေမ်ာလိုက္သည္။အေျခအေနကိုေစာင္႔ၾကည္႔
ေနေသာအေထာက္ေတာ္မ်ားလည္း၀ါးျခမ္းမ်ားကိုျမင္၍အဆင္မေျပေၾကာင္းေလွ်ာက္တင္ၾကသည္။
ထိုအခ်ိန္မွစ၍အဆင္မေျပဘူး(ရွမ္းလို=မလီးခါ႔)၊ မိန္းမမ်ားပါ ပါသြားၾကသျဖင္႔ေမး=မိန္းမ(ေမးခါ႔)(မိန္းမေတြလည္းပါသြားၾကျပီ)ဟုဆိုရာမွေမခႏွင္႔မလိချဖစ္ေပၚလာသည္ဟုဆိုပါသည္။
ေမခႏွင္႔မလိခရာဇ၀င္သည္
ခႏၲီးရွမ္းႏွင္႔တိုင္းလ်န္(ရွမ္းနီ)မ်ား၏ေဆြမ်ိဳးေတာ္စပ္ပံုကိုလည္းအထင္းအရွားေဖာ္ျပေနေပသည္။ခႏၱီးဆိုေသာစကားမွာ
ရွမ္းဘာသာျဖင္႔ေရႊေျမဟုအဓိပၸာယ္ရသည္။ပူတာအိုခႏၱီးေဒသတြင္မိုးေကာင္းမွလာေရာက္အုပ္ခ်ဳပ္ေသာရွမ္းမ်ား
ၽႏွင္႔မူရင္းရွမ္းမ်ားဟူ၍ခြဲျခားလက္ထပ္ေသာအေလ႔မ်ားယေန႕အထိရွိေနပါသည္။
××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××
မွတ္ခ်က္-၏ပံုျပင္အားမိုးေကာင္းျမိဳ႔ရွိပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးထံမွေရွးေဟာင္းရွမ္းနီစာေပမူရင္းမွမနန္းေခးခမ္းဘာသာျပန္ဆိုသည္ကို
မူရင္းအႏွစ္မေပ်ာက္ေစဘဲအက်ဥ္းခ်ဳပ္ေရးသားျခင္းျဖစ္ပါသည္။
မိုင္အာကာေဆာင္းဦး(မိန္းေကာင္းေျမ)
(၁၀.၁.၂၀၁၂)
No comments:
Post a Comment